Şiir | Yolun Sonu | Sensizim.com.TR
Şiir | Yolun Sonu | Sensizim.com.TR
Bu şiir, bir arayışın ve içsel yolculuğun derinliklerini keşfederken, aynı zamanda zamanın, geçmişin ve hayallerin bir arada nasıl iç içe geçtiğini anlatıyor.
Yolun Sonu
Bir yolda yürürken, derin bir sessizlik,
Her adımda kaybolan bir iz, bir yankı.
Gözlerimde geçmişin hatıraları,
Yavaşça eriyen zamanın gölgeleri.
Rüzgar, alıp
götürürken nehirleri,
Beni bıraktığı yalnız adımlarda,
Kalbim, eski bir şarkıyı çalar,
Zamanın dokusu içinde kaybolan.
Ve bir yıldız düşer, arzusuz ve sessiz,
Gecenin koynunda, bir umut gibi.
Belki de bir hayalin ta kendisi,
Bir parıltı, bir hayal, bir özlem gibi.
Gözlerim denizlerde kaybolur,
Bir başka dünyada var olan ben,
Uzaklardan gelen bir melodiyle,
Beni bulur, ben de onu.
Her şey geçer, her
şey unutulur,
Ama kalan yalnızca o içsel yolculuktur.
Ve bir gün, yolun sonu gelir,
Ama o yol, sonsuza kadar benimle kalır.
Korhan Mustafa İMRAK
Yorumlar (0)